தில்லியின் நீர் வளம்

என்றென்றும் வற்றாத ஜீவநதியான யமுனை ஓடும் தில்லியின் தற்போதைய நிலை என்று எடுத்துக் கொண்டால் நீருக்கு ஹரியானாவை நோக்கி கையேந்தியிருக்கும் நிலை. யமுனை மட்டும் தான் தில்லியின் நீராதாரமா?

’வீடு திரும்பல்’ திரு. மோஹன் குமாரின் தில்லியைப் பற்றிய இந்த பதிவில், பதிவர் வவ்வால் அவர்களின் ஒரு கருத்திற்கு நான் இட்ட கருத்துக்கள் இதோ…

                        

வவ்வால் :  டில்லில எல்லா இடத்துக்கும் பேரு கஞ்ச், சவுக்,விகார்னு இருக்கு.எதுக்கு அப்படி பேரு வைக்கிறாங்க தெரியலை

நான்:        சவுக் (chowk) என்றால் சந்தி அல்லது கூடல் - இரண்டு தெருக்கள் கூடுமிடம். உதாரணத்திற்கு சாந்தினி சௌக் என்றால் முகலாயர் காலத்தில் பௌர்ணமி நிலவில் கூடுமிடம்.

விகார் என்றால் வசிக்கும் இடம். தமிழில் சரித்திர நாவல்களில் படித்த (புத்த) விகாரம் தான். [’விகாரமாக இருப்பதா’ என்று விவகாரமாகக் கேட்கக் கூடாது]

கஞ்ச் என்றால் சந்தை. பஹாட் கஞ்ச் என்றால் குன்றுச் சந்தை.

கஞ்ச்-ஐயும் குஞ்ச்-ஐயும் போட்டுக் குழப்பிக் கொள்ள வேண்டாம். வசந்த் குஞ்ச் என்று ஒரு இடம் உள்ளது. அது வசந்த் கஞ்ச் அல்ல. குஞ்ச் என்றால் மரங்கள் நிறைந்த தோப்பு அல்லது பண்ணை. குஞ்ச் என்பது பண்ணை வீடுகள் (farm house) நிறைந்த பகுதியைக் குறிக்கும்.

வவ்வால் : நன்றி!
//கஞ்ச் என்றால் சந்தை. பஹாட் கஞ்ச் என்றால் குன்றுச் சந்தை.//
இப்போ புரியுது , தார்யா கஞ்ச் என்ற இடத்தில் ஏகப்பட்ட புத்தக கடைகள், சாலையோரம் எல்லாம் புத்தகக்கடைகள் தான்,புது புத்தகமே மலிவாக கிடைக்குது,எல்லாம் பைரேட்டட் புக் தானாம்.
புத்தகசந்தைனு சொல்வது பொருத்தம் தான்.

நான்:        /தார்யா கஞ்ச் //
வவ்வால், தர்யா என்றால் நீரோட்டத்தைக் குறிக்கும்; அதாவது நூலோட்டம் போலத் தொடர்ச்சியாக இடைவிடாது நீர் ஓடுவது. [தமிழில் கூட தாரைத் தாரையாக் கண்ணீர் வழிந்தது என்று சொல்வோமே. ’தாரா’ என்று எண்ணெய் பிராண்ட் கூட இருக்கிறது. அது இடைவிடாமல் தொடர்ச்சியாக எண்ணெய் கிடைப்பதைக் குறிக்கும்]

இங்கே இது (யமுனை) ஆற்றை ஒட்டியச் சந்தை என்று பொருள் கொள்ள வேண்டும். [நீங்கள் குறிப்பிட்டது போல் இங்கு புத்தகங்கள் தண்ணீர் பட்ட பாடுதான்]

தொடர்ந்து தில்லியின் பல்வேறு இடங்களைப் பற்றி எண்ணிப் பார்த்த பொழுது பெரும்பாலான இடங்களின் பெயர்கள் - சந்தை என்பவற்றைத் தவிர்த்து - தோப்பு, கிணறு, தோட்டம் என்று நீராதாரங்களையும் அதைச் சார்ந்த குறிப்புகளையும் கொண்டிருந்தது.

இப்பொழுது அவற்றில் சிலவற்றின் பெயர்களைப் பார்ப்போம்…

தௌலா குவான் : தில்லியில் மிக முக்கிய பகுதிகளில் ஒன்று தௌலா குவான் என்று அழைக்கப்படும் தூலா குவான். தில்லி கண்டோன்மெண்ட் பகுதியில் இது அமைந்திருக்கிறது. ’குவான்’ என்றால் கிணறு; ‘தூலா’ என்றால் தூய்மையான அதாவது வெண்மையான கினறு. வரலாற்றிலும் மிக முக்கியமான இடம். தில்லி-குர்கா(வ்)ன் வழிப்பாதையில் அமைந்திருக்கும் இது ஷா ஆலம் காலத்திலிருந்து உபயோகத்தில் இருந்தது. சிந்தியா மஹாராஜா-வால் ஆங்கில கிருஸ்த்துவ பாதிரியார்களுக்கு கத்தீட்ரல் கட்ட முதலில் இதன் அருகில் உள்ள நிலம் தான் கொடுக்கப் பட்டது. ஆனால், அதற்கு முன்னரே கிழக்கிந்திய நிறுவனம் இந்த இடத்தை ராணுவத்திற்காக ஒதுக்கீடு செய்து விட்டதால் கதீட்ரல் பின்னர் ’டாக் கானா’ என்றழைக்கப்படும் தில்லியின் மையப்பகுதிக்கு அருகில் கட்டப்பட்டது.

லால் குவான்: இது ஷாஜகானாபாத் என்றழைக்கப்படும் பழைய தில்லியில் ஷாஜகானின் காலத்திற்கு முன்னரே துக்ளக் அல்லது லோதி வம்ச அரசர்களால் கட்டப்பட்டது (ஃபெரோஸ் ஷா காலத்தில் கட்டப்பட்டிருக்கலாம் என்பது பெரும்பாலான வரலாற்று ஆசிரியர்களின் கருத்து). இது இன்றும் சாந்தினி சௌக் பகுதியில் செயற்கை நீருற்றுடன் இருக்கிறது. பகதூர் ஷா ஸஃபர்-இன் மனைவி ஜீனத் மஹல் இதன் அருகில் தான் வசித்து வந்தார். அது இன்று பறவைகளின் மருத்துவமனையாக இயங்கி வருகிறது.

ஜங்லி குவான்: இது திஸ் ஹஸாரி கோர்ட் வளாகத்தின் அருகில் இருந்தது. ஒரு காலத்தில் இது வனப்பகுதியாக இருந்திருக்கிறது. பின்னர், இந்த பகுதியில் இருந்த பேகம்-கா-பாக் (ராணியின் தோட்டம்) என்ற பெயரில் ஜஹனாரா, ரோஷனாரா, குட்ஸியா பேகம் போன்றவர்களால் பராமரிக்கப்பட்டத் தோட்டத்திற்கு இந்தக் கிணறு தான் நீராதாரமாக இருந்துள்ளது. இது இன்று உபயோகத்தில் இல்லை.

இவற்றைத் தவிர பாவ்லி (படிக்கிணறு) என்று பல இருந்தன. உக்ரசேனரின் பாவ்லி, காரி பாவ்லி (காரி  என்ரால் உப்புகரித்த; இதன் நீர் உவர்ப்பாக இருக்கும் என்பதால்  இப்பெயர்) இந்த பகுதியின் நீராதாரங்களும் சரி, நிஜாமுதின் பாவ்லி, மெஹ்ரோலி பாவ்லி ஆகியவையும் உபயோகத்தில் இல்லை. நிஜாமுதின் பாவ்லி ஒரு காலத்தில் ஹஸரத் நிஜாமுதின் தர்காவிற்கு இளவரசர் ஜௌனா (முகமது-பின்-துக்ளக் தான்), ஹஸன் கங்கூ (பாமினி வம்சத்தைத் தோற்றுவித்தவர்) போன்ற அரச வம்சத்தினர் இந்த தர்காவிற்கு வரும் பொழுது அவர்களின் பரிவாரங்களுக்கு நீர் வழங்கும் ஆதாரமாக இருந்தது இந்த நிஜாமுதின் பாவ்லிதான்.

இந்திய தேசிய கலை மற்றும் கலாசார பாரம்பரிய அறக்கட்டளை, இது போன்ற  25-20 கிணறு/நீராதாரங்களைப் பட்டியலிட்டுள்ளது. அவற்றில் சில பெயர் மட்டுமே இருக்கிறது. அவை, லௌண்டோன்-கா-குவான் (விடலைப் பயல்களின் குளம்), ரண்டியோன்-கா-குவான் (பறத்தையர் குளம்), சிடிமாரோன்-கா-குவான் (பறவையை அடிப்பவர் குளம்), பேரிவாலா குவான் (இலந்தைமரக் குளம்),  நீம்-கா-குவான் (வேப்பங்குளம்), பீபல்-கா-குவான் (அரசமரக்குளம்), கிகர்-கா-குவான் (கருவேலமரக்குளம்)ஆகியவை சாவடி பஜார் பகுதியில் இருந்தன. தௌல காவ்ன் பகுதிக்கு அருகில் மச்சிமாரன்–கா-குவான் (மீனவர் குளம்) என்றும் ஒன்று இருந்ததைக் குறிப்பிடுகிறது.

இன்று ராம்லீலா மைதானம் என்று பெரிய அளவில் பிரபலமாக இருக்கும் இடத்தில் ஷாஜி-கா-தலாப் (தலாப் என்றால் குளம்) இப்பொழுது புதுப்பிக்கப் பட்டுள்ளது. ஆனால் இதன் அருகில் இருந்த மற்றொரு கிணறு இன்று இல்லை. அது தேவ்ராணி,ஜேட்டானி-கா-குவான் [தேவ்ராணி என்றால் சின்ன மருமகள்; ஜேட்டானி என்றால் பெரிய மருமகள். மாமியார் கொடுமை தாளாத இரண்டு மருமகள்களும் நீரெடுக்க இங்கு வந்து தங்களின் வேதனையை தினமும் பகிர்ந்து கொண்டு, முடிவில் வேதனைத் தாங்காமல் இதில் விழுந்து தற்கொலைச் செய்து கொண்டதாகக் கதை.]

மெஹ்ரோலி பகுதியில் மெஹ்ரோலி பாவ்லி-யைத் தவிர ஹவ்ஸ் (Hauz) என்ற குளங்களும் நிறைந்திருந்தன. ஹவ்ஸ்-காஸ் இன்றும் தில்லியின் பிரபல பகுதி. ஆனால், இங்கு குளத்தை இதுவரை நான் பார்த்ததில்லை. ஹவ்ஸ்-எ-ஷம்மி என்று குதும்பினாருக்கு அருகில் இருக்கிறது.  இது அல்டாமிஷால் கட்டப்பட்டது. இதில் படகுப் போக்குவரத்தும் நடைபெற்று வந்தது.  உயர் நீதிமன்றம் 2000-ஆம் ஆண்டு  இதன் பராமரிப்பை தில்லி மாநகராட்சியிடமிருந்து ASI-யிடம் மாற்றிய பின் தற்போது இது புதுப்பிக்கப் பட்டுள்ளது.

இத்தனை நீராதாரங்கள் இருந்தும் இன்று தில்லியின் நிலை தண்ணீருக்கு ஹரியானா, உ.பி ஆகியவற்றை எதிர்பார்த்திருப்பது தான். முக்கிய காரணம் மக்கள் தொகை என்றாலும் நீராதாரங்களைச் சரிவர பராமரிகாமல் இருப்பதும் ஒரு காரணம் தான். ஹவ்ஸ்-எ-ஷம்மி-யைப் போன்று ஒவ்வொன்றிலும் உயர் நீதிமன்றம் தலையிட்டப் பின் தான் சீர் செய்ய வேண்டுமென்றால். நாட்டில் தெருவுக்குத் தெரு உயர்நீதி மன்றம் தேவைப்படும்.